فضای امروز‌ کشور‌ چه در قالب رسانه و چه در فضای مجازی متاسفانه غالبا سمت و سوی حمله و انتقاد به خود گرفته است و محلی برای تسویه حساب های شخصی شده و گویا هر کسی بیشتر افراد، گروه ها،جریانات و مسئولین را به اسم انتقاد تخریب کند فرد شجاع تر و فعال تری است، هر چند که بدون ارائه سند و مدرک و پشتوانه علمی و تخصصی باشد.

بدون شک قدم اول موفقیت برای هر شخصی به ویژه مدیران کشور پذیرش نقد سازنده است که قطعا باید برخواسته از دغدغه افکار عمومی و دلسوزی خواص جامعه باشد و اگر غیر از این باشد و رنگ و بوی هیجان و عقده گشایی به خود بگیرد قطعا گره گشا نخواهد بود.

دیگر آسیب نقد های احساسی و هیجانی این است که راه نقد هم بر دیگران بسته خواهد شد و مدیران همیشه این موضوع را سپری در برابر نقد های اصولی و تخصصی قرار میدهند و در نتیجه باید اینگونه برداشت کرد که قلم هایی که از روی کینه،عقده های شخصی و یا هر تفکر غیر حرفه ای دیگر یک فرد را با هدف ضربه زدن به او نشانه میگیرند به مرور و ناخواسته در حال خدمت به او هستند تا با خیال راحت بتواند امورات خود را پیش برد و با برچسب زدن به دلسوزان واقعی خود را از پاسخگویی به تمام انتقادات معاف کند.

مراقب باشیم انتفاد نادرست موجب انفعال بیشتر نشود!

  • نویسنده : نواب خلف زاده
  • منبع خبر : دزتابان